Ένα κάστρο εμπνευσμένο από τα παραμύθια

Το κάστρο των παραμυθιών βρίσκεται στον Αγρίλη της Μεσσηνίας, ένα μικρό χωριό ανάμεσα στα Φιλιατρά και την Κυπαρισσία και είναι βγαλμένο κυριολεκτικά μέσα από τα παραμύθια.

Χτίστηκε τη δεκαετία του ΄60 και θεωρείται ως ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα του οικισμού, με λίγους όμως να γνωρίζουν την ύπαρξή του. Ο εμπνευστής και δημιουργός του δεν θα μπορούσε να είναι άλλος πέρα από τον ίδιο τον άνθρωπο που έφτιαξε στα Φιλιατρά τον Πύργο του Άιφελ.

Ο Χαράλαμπος Φουρναράκης, γνωστός με το όνομα Χάρρυ Φουρνιέ, με καταγωγή από τον Αγρίλη, θέλησε με το χτίσιμο του κάστρου να θυμίσει σε όλους τα γλυκά παραμύθια των γιαγιάδων, όπως χαρακτηριστικά λέει και μια επιγραφή στην είσοδο του κάστρου.

Γιατρός στο επάγγελμα, με μεγάλη φήμη στη Γαλλία και την Αμερική, θεωρείται μέγας ευεργέτης της Τριφυλιακής πόλης.

Όπως λοιπόν τα παραμύθια των γιαγιάδων, έτσι και ο πύργος των παραμυθιών, συνδυάζει αταίριαστες χρονικά και τοπικά ιστορίες, μιας άλλης εποχής.

Το άγαλμα της Αθηνάς με τα κατακκόκινα νύχια είναι στραμμένο σε αυτό του Ποσειδώνα, ενώ μοιάζουν πολύ με φιγούρες από φελιζόλ πάνω σε άρμα καρναβαλιού. Δίπλα τους, ο Ιππος του Πωσειδώνα, θυμίζει σε όλους τον Τρωικό πόλεμο.

Όσο για το ίδιο το κάστρο, είναι διακοσμημένο με φιγούρες της Ελληνικής Επανάστασης, ενώ είναι γεμάτο με πυργίσκους, πανοπλίες και πολεμιστές.

Στο παρελθόν, το κάστρο είχε χρησιμοποιηθεί ως ξενοδοχείο, μουσείο, χώρος αναψυχής και είχε φιλοξενήσει κατά καιρούς θεατρικές παραστάσεις, ενώ ο Ίππος λειτουργούσε σαν βιβλιοθήκη.

Στις μέρες μας, πολλοί είναι εκείνοι που επισκέπτονται καθημερινά το κάστρο, το οποίο μην μπορώντας να συντηρηθεί από τον σύλλογο που το διαχειρίζεται, είναι κλειστό και προσπαθεί να αντισταθεί στη φθορά που του επιβάλει ο χρόνος.

Το πόσο θα αντέξει με την αλμύρα της θάλασσας να εισβάλει σε κάθε του πόρο, είναι πραγματικά άγνωστο. Το μόνο όμως που ξέρει ο επισκέπτης που το βλέπει για πρώτη φορά, είναι πως όσο αταίριαστο και αν είναι με το μέρος που το φιλοξενεί, τόσο επιβλητικό μοιάζει στα μάτια του μα και στα μάτια των παιδιών, που με την αθώα τους ψυχή αναγνωρίζουν σε αυτό όλα τα παραμύθια που ακούνε το βράδυ λίγο πριν κλείσουν τα βλέφαρά τους και αφεθούν στην υπέροχη μαγεία του ύπνου…