Σας κουράζει το πολύωρο ταξίδι με καράβι, αλλά λατρεύετε τις διακοπές σε νησί; Τότε έχουμε για εσάς την καλύτερη πρόταση…
Μόλις 20 λεπτά από τον Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας, βρίσκεται ένα μικρό νησί με σπάνια ομορφιά, που ακούει στο όνομα Κάλαμος. Η πρόσβαση σε αυτόν πραγματοποιείται σε καθημερινή βάση με το μικρό καράβι της γραμμής που ενώνει τόσο τον Κάλαμο όσο και τον διπλανό Καστό με την Ηπειρωτική Ελλάδα.
Μάλιστα, εάν βρεθεί κανείς στην αποβάθρα την ώρα της άφιξης του μικρού καραβιού θα ζήσει μια ανεπανάληπτη εμπειρία μιας και οι λιγοστοί τουρίστες που αποβιβάζονται στο νησί, αναμιγνύονται τόσο ταιριαστά με τα χρωματιστά καφάσια των προμηθειών των ντόπιων που φαντάζουν πολύχρωμα φωτάκια, που αναπόφευκτα φέρνουν στα χείλη ένα τεράστιο χαμόγελο σε όποιον τους αντικρίσει.
Στο νησί λοιπόν υπάρχουν δύο μικροί οικισμοί, ο Κάλαμος και η Επισκοπή, ενώ στο νότιο άκρο του, στο Κεφάλι, βρίσκεται ένας εγκαταλελειμμένος οικισμός με παλιά ελαιοτριβεία, πέτρινα αλώνια, ερειπωμένα σπίτια και μισογκρεμισμένους ανεμόμυλους που στέκουν ακόμα εκεί μάρτυρες μιας άλλης εποχής.
Γύρω από το νησί, οι υπέροχες βοτσαλωτές παραλίες του με τα διαυγή γαλαζοπράσινα νερά αποτελούν ίσως τον κυριότερο λόγο επίσκεψης στο νησί. Η καλύτερη ώρα λοιπόν για να γνωρίσει κανείς τα ιδιαίτερα χρώματα του βυθού και να κάνει τον γύρω του νησιού, είναι η πρωινή,αφού ως συνήθως ο Μαΐστρος στο Ιόνιο κάνει την εμφάνισή του μετά τις μεσημεριανές ώρες.
Πατήστε εδώ… για την υπέροχη Ερείκουσα, το βορειότερο νησί του Ιονίου πελάγους…
Όμως, αν και μικρό νησί, το κυρίως μέρος του Καλάμου είναι ορεινό με υψόμετρο που φτάνει τα 745 μέτρα, ενώ η έντονη μυρωδιά του πεύκου και της αλμύρας είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα.
Στον δρόμο προς την Επισκοπή, εκεί που το βλέμμα αντικρίζει μονάχα το πράσινο των πεύκων με φόντο το απόλυτο μπλε του Ιονίου, βρίσκεται ένα σχεδόν ερειπωμένο κάστρο με μερικά τμήματα ψηλών πέτρινων τοίχων, το κάστρο του Καλάμου ή αλλιώς Καστρομονάστηρο όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι, στο οποίο αναφέρεται πως είναι θαμμένη η μητέρα του ήρωα της Επανάστασης του 1821 Καραΐσκάκη.
Όσο για τις υπέροχες παραλίες του νησιού, φημισμένες στους γύρω τόπους…
Μυρτιά, Ασπρογυάλι, Κεφάλι και αρκετές άλλες, έχουν ως κύριο συστατικό τους τα καταπράσινα πεύκα που φτάνουν ως εκεί που ξεκινάει το γαλάζιο της απέραντης θάλασσας του Ιονίου…
Και βέβαια, τις ώρες που ο ήλιος χάνεται πίσω από τα πορφυρά νερά του Ιονίου, η ζωή στο νησί παίρνει διαφορετική πνοή. Μεζέδες κάτω από τον μεγάλο πλάτανο ή με τα πόδια κυριολεκτικά στο νερό, και ατελείωτες συζητήσεις με τους ανοιχτόκαρδους ντόπιους για τη σημαντική συμβολή του νησιού σε μεγάλα ιστορικά γεγονότα ανά τους αιώνες…
