Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων που γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Αυγούστου, επισκεπτόμαστε σήμερα τέσσερις από τους πιο όμορφους φάρους της χώρας μας, αποτίοντας φόρο τιμής στη συνεισφορά των φαροφυλάκων που όλα αυτά τα χρόνια εργάστηκαν σκληρά στο κομμάτι της ασφαλούς ναυτιλίας.

ΦΑΡΟΣ ΤΑΙΝΑΡΟ – ΛΑΚΩΝΙΑ
Τοποθετημένος στο ακρωτήρι Ταίναρο, ο πανέμορφος φάρος του Ταινάρου αποτελεί τον νοτιότερο φάρο της Ηπειρωτικής μας Ελλάδας. Κατασκευάστηκε από Γάλλους τεχνικούς το 1882 και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1887 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο.


Λιθόκτιστος, εξωτερικά τετράγωνος και εσωτερικά κυκλικός με διάμετρο 3 μέτρα και ύψος 16 μέτρα, έχει εμβέλεια 22 ναυτικών μιλίων. Πλησίον της οικίας υπάρχει λιθόκτιστο βοηθητικό οίκημα αποτελούμενο από 2 δωμάτια που χρησίμευαν ως αποθήκες και χώροι μαγειρέματος. Ο φάρος βρίσκεται σε υψόμετρο 40-50 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και έχει εστιακό ύψος 41 μέτρα.

Όμως μην νομίζετε πως για να φτάσει κανείς μέχρι εκεί είναι εύκολη υπόθεση, κάθε άλλο… Η αλήθεια είναι πως θα πρέπει να μοχθήσει πραγματικά μιας και σε ολόκληρη τη διαδρομή των 2,2 χιλιομέτρων πεζοπορίας, δεν υπάρχει ούτε ένα σκιερό σημείο. Νερό, καπέλο, καλά πεζοπορικά παπούτσια και ξεκινάμε για την πιο όμορφη εικόνα της απεραντοσύνης του ανοιχτού πελάγους.
ΦΑΡΟΣ ΝΤΑΝΑ – ΠΟΡΟΣ
Βρίσκεται στα βόρεια του νησιού, στην είσοδο του στενού του Πόρου.

«Η είσοδος του πλοίου στον Πόρο σού δίνει την εντύπωση βαθέως ονείρου…» είχε γράψει κάποτε κατά την επίσκεψη του στο νησί, ο Αμερικάνος λογοτέχνης Χένρι Μίλλερ, αναφερόμενος προφανώς στο “Μπογάζι” και στον επιβλητικό πέτρινο φάρο της Ντάνας. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 32 μέτρα.

Χτίστηκε το 1870 από την Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων και είναι ένας από τους πιο όμορφους πετρόκτιστους τετράγωνους φάρους της χώρας μας, ενώ αποτελεί ένα από νεότερα μνημεία της ναυτικής ιστορίας του τόπου. Από το 1945 όπου ο Φάρος έπαψε να αποτελεί ενδιαίτημα φαροφυλάκων και έγινε αυτόματος, είχε αφεθεί στη φθορά του χρόνου, όμως ανακατασκευάστηκε το 2011 και έκτοτε αποτελεί ένα υπέροχο στολίδι στην είσοδο τους Πόρου.

Η διαδρομή για τον Φάρο είναι σχετικά εύκολη. Το μονοπάτι είναι βατό και μπορεί να το περπατήσει ο καθένας. Ξεκινάει λίγο μετά τον Ρώσικο Ναύσταθμο και την παραλία Γερολίμανο, και μέσα από μια διαδρομή στην ακτογραμμή του Πόρου, φτάνει κανείς στην είσοδο του Φάρου σε μισή περίπου ώρα.
ΦΑΡΟΣ ΒΑΣΙΛΙΝΑΣ – ΕΥΒΟΙΑ
Θα έλεγε κανείς πως πρόκειται για έναν ξεχωριστό φρουρό στην είσοδο του Μαλιακού σε ένα τοπίο απλά μαγικό…


Ο φάρος της Βασιλίνας βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Βόρειας Εύβοιας, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από τον Άγιο Γεώργιο Λιχάδας. Τοποθετείται στην είσοδο του Μαλιακού Κόλπου και ανήκει στο δίκτυο Υπηρεσίας Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι μόλις 8 μέτρα, ενώ το εστιακό του ύψος είναι 10 μέτρα.
Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1892 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο, με χαρακτηριστικό λευκό σκαρδαμύσσο και φωτοβολία 12 ν.μ.. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός και στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου, επαναλειτούργησε το 1945 με πηγή ενέργειας και πάλι το πετρέλαιο. Το 1982 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως ηλεκτρικός. Το 1991 έγινε πλήρης αυτοματοποίηση του φάρου, ενώ τέλος 2004 πραγματοποιήθηκε η γενική επισκευή του.


Για να φτάσει κανείς στην περιοχή, πρέπει να ακολουθήσει έναν χωματόδρομο 2 περίπου χιλιομέτρων από την παραλία του Κάβου. Αν και η κατάσταση του δρόμου δεν είναι και τόσο βατή, η διαδρομή μπορεί να γίνει ακόμα και συμβατικό αμάξι. Στην περιοχή του Φάρου, μπορεί κανείς να μπει μονάχα από την παραλία, με αρκετή βεβαίως προσοχή.
ΦΑΡΟΣ ΠΑΠΑΣ – ΙΚΑΡΙΑ
Βρίσκεται στο δυτικό άκρο της Ικαρίας και για όλους αυτούς που ταξιδεύουν στο Αιγαίο σηματοδοτεί το πέρασμα από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου στις Κυκλάδες και αντίστροφα.

Λέγεται ότι το ακρωτήρι και κατά συνέπεια και ο φάρος πήρε το όνομά του από έναν Πάπα που ναυάγησε στην περιοχή καθώς πήγαινε από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη.

Κατασκευάστηκε μεταξύ 1886 και 1890, ενώ την κατασκευή του ανέλαβε επί οθωμανικής αυτοκρατορίας η Γαλλική Εταιρία Φάρων, όπως και πολλούς άλλους φάρους του Αιγαίου εκείνη την περίοδο. Μετά τους βαλκανικούς πολέμους εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο. Αρχικά ο φάρος λειτουργούσε με πετρέλαιο. Το 1980 μετατράπηκε σε ηλεκτρικός, ενώ αυτοματοποιήθηκε πλήρως το 2000.

Η πρόσβαση στον φάρο είναι αρκετά δύσκολη από την ξηρά. Από τον δημόσιο δρόμο θα σας πάρει περίπου 30 λεπτά να κατέβετε και 40 για να επιστρέψετε. Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής είναι βατό μιας και πρόκειται για έναν απλό χωματόδρομο, όμως το δεύτερο κομμάτι είναι αρκετά απότομο με βράχους και χρήζει απόλυτης προσοχής.

Σήμερα 20 Αυγούστου, 29 φάροι στη χώρα μας θα παραμείνουν ανοιχτοί για το κοινό από τις 10.00 π.μ. έως 14:00 μ.μ. και από τις 17:00 μ.μ. έως τις 20.00 μ.μ.
Αναλυτικά οι φάροι που θα είναι ανοιχτοί σε όλη τη χώρα
- Αγ. Νικόλαος – Κέα
- Ακρωτήρι – Θήρα
- Αρκίτσα – Φθιώτιδα
- Μουδάρι – Κύθηρα
- Βρυσάκι – Λαύριο
- Γερόγομπος – Κεφαλλονιά
- Γουρούνι – Σκόπελος
- Δρέπανο – Χανίων
- Κασσάνδρα – Χαλκιδικής
- Καστρί – Οθωνοί
- Σχινάρι – Ζάκυνθος
- Κρανάη – Γύθειο
- Μεγάλο Έμβολο – Θεσσαλονίκη
- Μελαγκάβι – Λουτράκι
- Πλάκα – Λήμνος
- Κόρακα – Πάρου
- Κοκκινόπουλο – Ψαρά
- Αλεξανδρούπολη – Αλεξανδρούπολη
- Ταίναρο – Λακωνία
- Κόπραινα – Άρτα
- Κακή Κεφαλή – Χαλκίδα
- Μονεμβασιά – Λακωνία
- Λάκκα – Παξοί
- Βασιλίνα -Ευβοία
- Πάπας – Ικαρία
- Σπαθί – Σέριφος
- Δουκάτο – Λευκάδα
- Κατάκολο – Ηλεία και
- Κόγχη – Σαλαμίνα
Δείτε εδώ… το πανέμορφο Φισκάρδο και γνωρίστε δύο ακόμα υπέροχους φάρους της Ελλάδας…