Περπατώντας στο κοσμοπολίτικο Βουρκάρι
Μόλις 15 ναυτικά μίλια από το Λαύριο, στη θάλασσα του Αιγαίου, βρίσκεται η Κέα, το βορειότερο νησί των δυτικών Κυκλάδων, γνωστή και με την ονομασία Τζιά, μια ονομασία που της έχουν αποδώσει οι ίδιοι οι κάτοικοι του νησιού και που τις περισσότερες φορές επικρατεί της πρώτης.
Στα βόρεια του νησιού βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου, ο όρμος του Αγίου Νικολάου με τον ομώνυμο ολόλευκο φάρο στα αριστερά της εισόδου. Αξίζει δε να αναφερθεί πως ο φάρος είναι χτισμένος στα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα, ενώ πρόκειται για τον ένα από τους δύο παλαιότερους φάρους του Ελληνικού δικτύου.
Στο εσωτερικό του όρμου, εκτός από το την Κορησσία ή αλλιώς Λιβάδι, που αποτελεί μάλιστα και το κεντρικό λιμάνι του νησιού, βρίσκεται το Βουρκάρι, ένας γραφικός οικισμός, σημείο συνάντησης των ιστιοπλόων, μόλις δύο χλμ απόσταση από το λιμάνι και 7,5 χλμ από την Ιουλίδα.
Πρόκειται για ένα αλλοτινό ψαροχώρι, το οποίο έχει καταφέρει να κερδίσει επάξια τον τίτλο του πιο κοσμοπολίτικου μέρους του νησιού και όχι άδικα.
Περπατώντας στον παράλιο δρόμο του, το στυλ συναντά τη γεύση και οι εικόνες τον αναζωογονητικό αέρα του Αιγαίου. Μοδάτα καφέ, υπέροχα εστιατόρια με τοπικές γεύσεις και φρέσκο ψάρι, μπαρ γεμάτα στυλ και καλοσυνάτοι άνθρωποι είναι το ένα μέρος της. Όσο για το άλλο… γιοτ, ταχύπλοα, ιστιοπλοϊκά, και όλων των ειδών τα σκάφη αναψυχής, σε ένα ασταμάτητο καθημερινό ραντεβού με το νησί, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή της προτίμησή τους μιας και απέχει ελάχιστα από τις ακτές του Λαυρίου.
Το Βουρκάρι βρίσκεται απέναντι από τον προϊστορικό οικισμό της Αγίας Ειρήνης, ο οποίος υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα του Αιγαιακού χώρου από το τέλος της νεολιθικής εποχής μέχρι τον 15ο αιώνα π.Χ όπου και καταστράφηκε από ισχυρούς σεισμούς. Στον αρχαιολογικό χώρο της Αγίας Ειρήνης βρέθηκαν οι Κόρες, τα ακέφαλα (πλην δύο) γυναικεία πήλινα αγάλματα με τα μακριά ενδύματα και τα βαριά στήθη που εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο του νησιού.
Όσο λοιπόν η ώρα περνά, το Βουρκάρι γοητεύει ακόμα περισσότερο τον επισκέπτη. Τα υπέροχα χρώματα του δειλινού, τόσο λίγο πριν όσο και λίγο μετά τη δύση του ηλίου, αλλά και τα πολυάριθμα φώτα των μαγαζιών και των σκαφών, δημιουργούν τον πιο υπέροχο συνδυασμό που θα μπορούσε να έχει ένα δροσερό καλοκαιρινό απόβραδο σε κάποιο νησί του Αιγαίου… ακόμα και αν ο ήλιος “χάνεται” πίσω από την Ηπειρωτική Ελλάδα…
