Βρισκόμαστε στην Ξάνθη και παίρνουμε τον δρόμο που οδηγεί στα πανέμορφα Πομακοχώρια, τα γνωστά χωριά της ορεινής Ροδόπης με τους υπέροχους ανθρώπους και τις ξεχωριστές παραδόσεις.
Ο προορισμός της συγκεκριμένης μέρας το χωριό Σαχίν ή αλλιώς Εχίνος, που αποτελεί το μεγαλύτερο από αυτά τα χωριά καθώς και το κεντρικότερο γεωγραφικά χωριό της Ορεινής Ξάνθης.
Απέχει μόλις 26 χιλιόμετρα μέσα από την πόλη της Ξάνθης και είναι χτισμένος σε υψόμετρο 310 μέτρων, έχοντας μια πολύ παλιά ιστορία και έναν γραφικό χαρακτήρα, που αντικατοπτρίζεται με πλήρη ακρίβεια στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική των σπιτιών τους καθώς και στον ιδιαίτερο πολιτισμό των Πομάκων.
Στο πλάι του, ο ποταμός Κομψάτος προσφέρει μια νότα δροσιάς στον πυκνοκτισμένο οικισμό του, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και το σημείο στο οποίο οι ντόπιοι συνηθίζουν να κάνουν τον καθημερινό τους περίπατο.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Εχίνος αρχικά ήταν κτισμένος σε ύψωμα νότια της σημερινής του θέσης και επρόκειτο για μουσουλμανικό χωριό όπου ζούσαν 41 οικογένειες. Για πολλά χρόνια, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’90, για την πρόσβαση στον Εχίνο και τους γύρω οικισμούς χρειαζόταν ειδική άδεια από τις αστυνομικές ή τις στρατιωτικές αρχές, λόγω του μέτρου των «επιτηρούμενων ζωνών» που ίσχυε σε ολόκληρη την ελληνική παραμεθόριο.
Στην είσοδο του χωριού, στο νότια υψώματα του, δεσπόζει ένα επιβλητικό μνημείο, το “Οχυρό” του Εχίνου, το οποίο αποτέλεσε μέρος της λεγόμενης «Γραμμής Μεταξά» κατά μήκος των βορείων συνόρων της χώρας, οχυρά τα οποία κατασκευάστηκαν με σκοπό την άμυνα της Ελλάδας σε περίπτωση εισβολής κατά τον επικείμενο ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν Απρίλιος του 1941 όταν γράφηκε μια τεράστια σελίδα ενός ακόμα μεγάλου ΟΧΙ της ιστορίας του τόπου μας. Επί τρεις ολόκληρες ημέρες, τρεις εκατοντάδες Έλληνες, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη βαριά μεραρχία των Ναζί, πέφτοντας ηρωικά με τα πενιχρά τους μέσα, έναντι των αρμάτων και των πυροβολικών των τριών χιλιάδων ανδρών του εχθρού.
Πίσω από το μνημείο, απλώνεται το μεγάλο μουσουλμανικό νεκροταφείο του Εχίνου, ωστόσο από αυτό το σημείο ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την πιο όμορφη εικόνα του χωριού.
Οι δύο από τους τρεις συνολικά μιναρέδες του Εχίνου μοιάζουν να θέλουν να αγγίξουν τον ουρανό όμως ταυτόχρονα σηματοδοτούν τα όρια ολάκερου του χωριού. Όμως, ως δείγμα της συνύπαρξης και συμβίωσης των δύο στοιχείων στην Θράκη, αμέσως μετά τη γέφυρα του Κόσυνθου βρίσκεται ο μικρός γαλανόλευκος ναός του Αγίου Γεωργίου, ο μοναδικός ορθόδοξος ναός του Εχίνου.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
